Duw, mae'n amser i gau y siop
Mae'r blydi pwll 'di cau
a sdim ond ysbrydion yn y dre erbyn hyn
wynebau llwyd, hir yn sbïo trwy ffenestri'r tai
Dwi'n cofio'r wynebau hyn
hen gariadon a hen berthnasau
nhw i gyd 'di mynd yn fy mlaen
yn gwacáu dyffryn fy serch mewn tân ymlosgfa
Sneb sydd am brynu fy stoc
Sneb i'w dderbyn am ddim
Mae olion y gorffenol yn llifo i ffwrdd
ar y gwynt fel hen bapurau newyddion
Dwi mor sych ag awel Awst
Mi nes i aros yma am amser rhy hir
Mae'n siŵr, aros am ddydd gwell
na fyddai dod byth
Mae popeth yn anodd erbyn hyn
bwyta, anadlu, gobeithio
Oerfel a phoen sydd draw yn fy nyffryn
yn trafaelio'n dynn â chofion llwyd doe
Mi nes i heneiddio'n ifanc yn y lle oer hwn
yn cynhesu 'ngobaith â llosgi breuddwydion ffôl fy ieunctid
A rŵan beth sydd ar ôl
ond cofion cyrff marw a lluwch
Rhywbryd, aeth fy llinyn arian i lawr llwybr cam
a des i ben yma, yn y dyffryn oer tawel hwn
sydd yn marw ac yn sychu
sydd yn sugno mywyd i i ffwrdd
A pheth sydd wrth ben y dyffryn hwn
ond dwrn mawr a chryf
fydd yn fy chwalu fi
fel y chwalodd pawb arall oedd yn gâr imi
Pwy fydd yn taflu lluwch f'olion i i'r gwynt
Pwy fydd achub cofion f'oes i i'r tragywydd angwybodadwy
rhyw ddieithryn
Na'n siŵr
Sneb sydd ar ôl erbyn hyn
ac yn fuan, yn rhy fuan
ar ben fy hun
byddaf yn cau'r siop
Fydd yn oerni
ac yn pydru
fel holl gofion a chofebion
bywydau enaid pob dyn a dynes
dimecres, de setembre 20, 2006
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada